In het onthaalhuis Accueil Montfort vinden vrouwen die leven in een situatie van uitsluiting hulp en warmte

Al 37 jaar vangt het onthaalhuis Accueil Montfort in Jette vrouwen op die in een situatie van uitsluiting leven. Het budget van de organisatie wordt nu echter aangevreten door de gasrekeningen. De steun van de Koning Boudewijnstichting om aan de energiecrisis het hoofd te bieden helpt om de klap te verzachten.

Het leven verandert voor Khadidja. Na twee jaar in het onthaalhuis Accueil Montfort in Jette staat ze op het punt de sprong te wagen en in een sociale woning van de gemeente te gaan wonen. De 34-jarige vrouw is daar bijzonder trots op: ‘Het is voor het eerst dat ik alleen ga wonen,’ zegt ze en ze legt er de nadruk op dat ze in het onthaalhuis rijper is geworden: ‘Ik heb mijn zelfvertrouwen teruggewonnen en ik heb mijn leven in eigen handen kunnen nemen.’

Zoals bij de meeste bewoners van Accueil Montfort is Khadidja’s levensloop getekend door geweld en uitsluiting. In dit huis kunnen deze vrouwen op adem komen en geleidelijk aan hun leven weer opbouwen. ‘We bieden hier huisvesting en we begeleiden elke vrouw om haar eigen leven opnieuw in handen te nemen. Het enige wat ze gemeen hebben is dat ze geen huis hebben, of niet meer. Het verlies van hun eigen plek gaat vaak gepaard met complexe en uiteenlopende problemen,’ aldus Catherine Massart, maatschappelijk werker bij Accueil Montfort.

Het huis bestaat uit twee gebouwen die tegenover elkaar staan. In het ene wonen 16 vrouwen. Zij leven er in gemeenschap, vooral aan het begin van de periode waarin ze in Accueil Montfort verblijven. Aan de overkant staat een gebouw dat is opgedeeld in studio’s, waar 18 vrouwen vrijwel autonoom kunnen wonen. Ze beschikken er elk over een kitchenette, een badkamer en een balkon. Elk jaar zoeken meer dan tachtig vrouwen hier hun toevlucht. Hun achtergrond is divers, maar allemaal zijn ze getekend door het leven en werden ze geconfronteerd met huiselijk geweld, de ellende die met een verslaving gepaard gaat en thuis- en dakloosheid.

Volgens Khadidja zorgt deze waaier aan problematieken ervoor dat het betekenisvol wordt: ‘De ontmoeting met de andere vrouwen doet je beseffen dat je niet alleen staat.’ Het onthaalhuis biedt regelmatig groepsactiviteiten aan, zoals fitness, theater, workshops over zelfvertrouwen en een maandelijkse praatgroep.

Stap voor stap richting autonomie

Ze willen allemaal weer onafhankelijk worden, maar elk in hun eigen tempo. De opvang in het huis kan tot twee jaar duren. Het maatschappelijk werk is gespreid over een lange periode en helpt deze vouwen om de fundamenten te leggen van een stabieler en veiliger leven. ‘Ons doel is dat we een positief spoor achterlaten in het leven van de mensen aan wie wij huisvesting aanbieden,’ vat Elisabeth Deladrier, directeur van Accueil Montfort, samen. Ze weet dat niet alle bewoners het onthaalhuis zullen verlaten met een flat en een arbeidscontract. ‘Maar er zal een spoor van hun passage bijblijven,’ voegt de directeur eraan toe. ‘Of het nu gaat om de behandeling van een verslaving, het administratief weer op orde zetten van dingen of de psychologische opvolging.’

De ondersteuning is gericht op het project van elke bewoner. Een opleiding, lessen volgen, het zoeken van werk: alles is goed om in beweging te komen. Werk en een flat: dat is ook het doel van Murielle, die sinds meer dan een jaar in het onthaalhuis verblijft, na jaren op straat te hebben geleefd na het verlies van haar job in de horeca. Beetje bij beetje komt ze er weer bovenop. ‘Deze plek is als mijn familie,’ zegt ze. ‘Het team geeft me veel steun en haalt er mij bovenop.’

Maar de geoliede werking van het onthaalhuis – dat al sinds 1985 bestaat – sputtert de laatste maanden. Oorzaak: de stijgende energieprijzen. ‘Ons huis is een grote leefruimte, met de volumes die je daarvoor nodig hebt, en dus kunnen we ons energieverbruik niet drastisch beperken,’ betreurt de directeur. De gasfacturen van Accueil Montfort zijn in één jaar tijd gestegen van 21.000 euro naar meer dan 34.000 euro, en daarin zijn de meest recente prijsverhogingen nog niet verrekend. Elisabeth Deladrier pleit ervoor het sociaal tarief toe te passen op verenigingen zoals die van haar. Intussen zal de 5000 euro dringende hulp van de Koning Boudewijnstichting de klap helpen verzachten en voorkomen dat de financiële bijdrage van de bewoners duurder wordt. Zij zullen gebruik kunnen blijven maken van de gemeenschappelijke ruimte, die ook verwarmd wordt zoals het hoort. Hier worden banden gesmeed en levens opnieuw opgebouwd.