Die ene leerkracht die jou dat duwtje in de rug gaf

Herinner je je nog die ene leerkracht die jou dat duwtje in de rug gaf waardoor jij met hernieuwd zelfvertrouwen de wereld aankon? Wel, die leerkrachten zijn Warda, Paula en Stephanie. Warda Ammy geeft les op Visitatie, een middelbare school in de buurt van Gent. Ze heeft al enkele jaren kandidaten voorgedragen voor Boost en is ook jurylid bij Boost Gent. Paula Vander Beke is leerkracht aan het Emmanuel Hiel instituut in Schaarbeek en heeft al veel jongeren geholpen bij hun aanmelding voor Boost. Stephanie Roels coacht al tien jaar voor Boost Talent. Ze geeft ook les op de middelbare school Maria-Boodschap in het hart van Brussel, waar het aanmelden voor Boost sterk wordt aangemoedigd. De Koning Boudewijnstichting gaat begin juli met hen in gesprek over hun ervaringen en rol in Boost, terwijl ze de laatste loodjes van het schooljaar afronden.

Warda, leerkracht Visitatie Mariakerke en jurylid Boost Gent

Warda is vierendertig jaar en moeder van drie dochters. Ze vertelt dat ze al bijna tien jaar lesgeeft en dat ze vanaf volgend jaar op haar school als leerlingenbegeleider aan de slag gaat. Warda voelde de passie voor het onderwijs al van jongs af aan: “Op de lagere school speelde ik juf voor de kleintjes van het eerste leerjaar.” Ook in het middelbaar wist ze dat ze leerkracht wilde worden, hoewel ze niet in de ‘juiste’ richting zat. In het lager werd ze doorverwezen naar de B-stroom, wat een drempel vormde om verder te studeren. “Gelukkig had ik verschillende leerkrachten die in mij geloofden en zij hebben me gemotiveerd om de sprong te wagen.” Warda heeft nog geen moment spijt gehad van haar beslissing.

Dit is ook een van de redenen waarom Warda zo enthousiast is over Boost. “Niet alle leerkrachten geloofden even hard in mijn talenten. Ik had buitenlandse roots en die speelden niet in mijn voordeel.” Toen ze hoorde van Boost, wist ze meteen: “Dit hebben we nodig. Hier wil ik me voor inzetten!” Warda wilde een rolmodel zijn voor de leerlingen die, zoals zij, op een of andere manier geremd worden: “Er zijn zoveel getalenteerde jongeren die door allerlei omstandigheden belangrijke kansen mislopen. Die wil ik ondersteunen zodat zij hun talenten verder kunnen ontwikkelen.”

“En dat is wat Boost doet,” vervolgt Warda, “jongeren ondersteunen met hulp van een heleboel coaches en vrijwilligers uit allerlei sectoren.” De rol van Warda en haar collega’s bestaat erin om de leerlingen enthousiast te maken om zich in te schrijven. “Dit doen we klassikaal: zo krijgt iedere leerling de kans om zich aan te melden. Vervolgens ondersteunen we de leerlingen bij de aanmeldingsprocedure en vanaf dan vervolgen de jongeren het traject volledig zelfstandig.” Warda vraagt de leerlingen wel om haar tijdens het traject op de hoogte te houden van hoe het gaat. “Wat ze ook altijd met veel enthousiasme doen!” benadrukt Warda. Daarnaast nam Warda het afgelopen schooljaar voor de eerste keer deel aan de jury van Boost Gent: “Ik vond het enorm boeiend om te zien hoe jongeren, die slechts vijftien jaar oud zijn, zichzelf zo durven te tonen. Van sommigen weet je gewoon: daar zullen we later nog van horen!”

Paula, leerkracht GO! Atheneum Emanuel Hiel Brussel

Paula is tweeënzestig jaar en wist niet van jongs af aan dat ze leerkracht wilde worden. Ze volgde een opleiding tot vertaler-tolk en ging vervolgens werken voor een internationaal bedrijf. Daarna waagde ze de stap naar het onderwijs. Ze behaalde haar pedagogisch getuigschrift en ging aan de slag op het GO! Atheneum Emanuel Hiel in Schaarbeek, eerst als administratief medewerker en vervolgens als leerkracht Engels. Door haar eerdere carrière in het bedrijfsleven weet Paula heel goed hoe ze leerlingen moet voorbereiden op het latere werkleven. Paula: “Ik zag heel wat jongeren die volledig onvoorbereid kwamen solliciteren. Hier was werk aan de winkel!”

Met Boost kan ze zelfs nog een stapje verder gaan. Bij de start van Boost Brussel vroeg haar toenmalige directeur of zij leerlingen wilde enthousiasmeren om zich in te schrijven. Paula: “Ik was onmiddellijk geïnteresseerd: het vormde een mooie aanvulling op mijn lesopdracht en het klopte met mijn visie.” Paula sprak toen twee leerlingen aan: “Ze waren echter niet meteen geïnteresseerd. Bovendien kon ik ze niet garanderen dat ze de steun ook echt zouden krijgen, want ze moesten eerst nog door de selecties geraken.” Paula wist hen uiteindelijk toch te motiveren: ze slaagden voor de eerste selectie en Paula begeleidde hen naar de jury voor de tweede selectieronde. “Beide leerlingen werden geselecteerd voor het traject, studeerden verder en ondertussen is hun carrière volop van start gegaan!” vertelt Paula enthousiast.

Paula vervolgt: “Doorheen het traject worden de jongeren opgevolgd door coaches en krijgen ze een peter of meter uit het bedrijfsleven, die vaak over een groot netwerk beschikt. Ze ondersteunen de jongeren niet alleen op het vlak van studiemethodes, maar versterken ook hun mentale weerbaarheid, zaken waar wij op school meestal de tijd niet voor hebben.” Dat is ook het moment waarop Paula de jongeren moet loslaten, ook al blijft ze de leerlingen en hun vorderingen van dichtbij opvolgen.

We zijn ondertussen dertien jaar verder en, onder het motto ‘Je hebt niets te verliezen’, motiveert Paula nog altijd met veel gedrevenheid haar leerlingen om zich kandidaat te stellen. Ze beseft dat de drempel voor veel jongeren hoog ligt. Eens ze te kennen geven dat ze geïnteresseerd zijn, ondersteunt Paula hen waar nodig. “Ik druk de vragenlijst af en laat de leerlingen eerst de vragen zelfstandig beantwoorden. Daarna voltooi ik samen met hen de aanmelding.” Ze gaat ook in gesprek met de ouders om hen in te lichten over het project en de procedure, en ze begeleidt de jongeren ter voorbereiding van het gesprek met de jury. “Ik zeg altijd aan de jongeren: ‘Wat de uitkomst ook is, of je geselecteerd bent of niet, ik geloof volledig in jou en je kunnen!’”

Stephanie, coach Boost Talent en leerkracht Maria-Boodschaplyceum Brussel

Stephanie, een veertiger en moeder van twee jonge kinderen, werkt al tien jaar als coach bij Boost Talent. Daarnaast geeft ze sinds twee jaar Nederlands aan de leerlingen van het Maria-Boodschaplyceum en volgt ze sinds kort een educatieve master in Leuven. “Een hele boterham,” erkent Stephanie, “maar jongeren zien groeien en bloeien is mijn absolute drijfveer! Ook al vragen al deze engagementen veel tijd en energie, na één workshop met de jongeren zijn mijn batterijen weer opgeladen.” Voor Stephanie is de vakantie nog niet in zicht, want gedurende de zomermaanden volgt ze als coach de jongeren individueel op over hun evoluties binnen Boost: op welke punten zijn ze vooruitgegaan, welke werkpunten zijn er nog, welke ondersteuning hebben ze verder nodig? Het zijn momenten waar Stephanie telkens naar uitkijkt: “Dan heb ik meer tijd om met de jongeren in gesprek te gaan, wat vaak niet lukt doorheen het jaar. Het zijn ook altijd heel mooie en waardevolle gesprekken.”

Stephanie startte als externe partner bij Boost, als logopediste vanuit een multidisciplinaire praktijk, en ging vervolgens aan de slag als interne coach. Ze vertelt: “In die tien jaar is het takenpakket van de coaches erg geëvolueerd en ondertussen beschikken we over een sterk en solide programma.” Stephanie coacht voor Boost Talent en volgt twee groepen van ongeveer vijftien jongeren van het vierde, vijfde en zesde middelbaar op. Stephanie: “Per groep en per jaar stellen de coaches een pedagogisch programma samen, geënt op een welbepaald thema, zoals bijvoorbeeld zelfontplooiing: ‘Wie ben ik, wat zijn mijn talenten en wat zijn mijn waarden?’” Vanuit de talenten maar ook de werkpunten van de jongeren, nemen de coaches contact op met externe partners en gaan ze op zoek naar de organisatie, vormingsinstelling, externe coach… die de jongeren in het gekozen thema kan onderdompelen. Stephanie vertelt dat er ook uitjes worden georganiseerd, zoals bezoeken aan bedrijven en culturele uitstappen. “We zorgen er geregeld voor dat we in gesprek kunnen gaan met de actoren ter plaatse zodat jongeren hun blikveld verruimen en meer inzicht krijgen in het brede beroepsleven.”

Zodra de jongeren toegelaten worden tot het traject, gaan de coaches eveneens op huisbezoek. Stephanie: “Zo kunnen we de ouders van meet af aan betrekken, want we vragen veel van hen en van de jongeren: alle activiteiten zijn naschools, af en toe ook in de avond en in het weekend, soms met overnachting. Dit is niet voor alle gezinnen even vanzelfsprekend, maar eens we het vertrouwen krijgen, loopt dit altijd goed.” De huisbezoeken laten de coaches ook toe om de noden van iedere jongere beter in te schatten. Daarnaast volgen de coaches nauwgezet de schoolprestaties van de jongeren op en onderhouden ze contact met de school.

Stephanie vertelt dat de Boosters na het zesde middelbaar overgaan naar een volgende groep, Boost Future 1, waar een nieuwe coach zich over hen ontfermt. “Ze zijn daar vaak bang voor omdat ze nu eenmaal een vertrouwensband hebben met hun eerste coach. Eens het zover is en ze het vervolgtraject starten, vinden ze al snel hun draai.” Stephanie benadrukt dat de jongeren erg veerkrachtig zijn. Bovendien verdwijnen ze nooit echt uit beeld, ook niet na Boost. Stephanie: “Laatst kwam ik één van mijn eerste Boost-jongeren tegen die, zoals ik, aan KU Leuven studeert. En, ik volg de jongeren ook op Instagram of op LinkedIn, of ik tref ze op een van de Boost-events. Het is altijd een hartelijk weerzien en het is enorm fijn om te zien hoe de Boosters hun vleugels spreiden.”